بجرم جبهه  مرا  میکشند  غوغائیست  /

بیا که صحنه  اعدام من  تماشائیست /
حجاب بین من و ذوالمنن  که جز من  نیست /
چه جای شکوه که این   مرگ اوج زیبائیست/
میان آتش و خون سالها  نترسیدیم /
کنون که بر لب گوریم ، پس چه پروائیست/